Hänge-Segge (Carex pendula Huds.)
|
| Deutscher Name |
Hänge-Segge |
| Wissenschaftlicher Name |
Carex pendula Huds. |
| Beschreibung |
80-190 cm. Pfl ohne Ausläufer, große Horste. Blätter 12-25 mm br, dklgrün. Blütenstand mit 1(-2) männl. u. 3-7 voneinander entfernt stehenden weibl. Ährchen, weibl. dünn u. ± stark überhängend. Schläuche ca 3 mm lg. Narben 3. |
|
Verbreitung in der Rhön |
Legende
Floristischer Status
□ - einheimisch
◇ - eingebürgert
▽ - unbeständig
△ - kultiviert
Letzter Nachweis
🟥 - vor 1950
🟦 - 1950 bis 1980
⬛ - nach 1980
Verbreitungskarte auf floraweb.de
|
|
Floristischer Status (Deutschland) |
I: einheimisch |
Rote Liste Status (Deutschland) |
*: ungefährdet |
| Familienzugehörigkeit |
Unterreich:
Cormobionta (Gefäßpflanzen) Abteilung:
Angiospermae A. Braun & Döll (Bedecktsamer) Klasse:
Monocotyledonae DC. (Einkeimblättrige) Unterklasse:
Commelinidae Takht. (Commelienähnliche) Ordnung:
Cyperales Burnett (Sauergrasartige) Familie:
Cyperaceae Juss. (Sauergräser) Gattung: Art:
Carex pendula Huds. (Hänge-Segge) |
| Blühmonate |
5 - 6 |
| Lebensform |
Hemikryptophyt (plurienn-pollakanth) |
| Standort |
Feuchte bis sickernasse Erlen- u. EschenW, SchluchtW, quellnasse od. sumpfige Waldlichtungen, an feuchten Waldwegen, basenhold, nährstoffanspruchsvoll. |
| Gesellschaften |
Cariciremotae-Fraxinetum, Fagetaliasylvaticae, Alno-Ulmion |
| Herbarbelege |
|
Beleg
|
GLM-0000801
|
|
zugeordnet zu Taxon
|
Carex pendula Huds.
|
|
Fundort
|
[Wuischke] / Bautzen: Quellflur am Hochstein (Deutschland: Sachsen)
|
|
TK25/Quadrant
|
4853/34
|
|
gesammelt am
|
Juni 1933
|
|
gesammelt von
|
Max Militzer
|
|
bestimmt am
|
1933
|
|
bestimmt von
|
Max Militzer
|
|